مشو نومید...

هان مشو نو مید چون واقف نیی از سر غیب
                                                          باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم مخور

با لاخره طلسم سکوت ما شکست و ما هم دوباره پا گذاشتیم به عرصه وبلاگ نویسی    جایی که افرادی چون حنیف مزروعی و عده زیادی از وبلاگ نویسان در ان فعالند ما نیز سهمی داریم از این دنیا...

امروز ۲۵ خرداد ۱۳۸۴ بود ۲روز تا انتخابات مونده دو روز تا سرنوشت چهار ساله کشورمون که دوباره به دست تاراج گران این مرز و بوم نیوفته دو روز تا روز بیابان زدایی...امید وارم کسی بیاید که بیابان سیاسی مملکت رو ابیاری کنه...

۱۰۰ دلیل برای رای دادن به دکتر مصطفی معین
۱.رای به معین؛ چرا؟ شاید به این دلیل که برای اولین بار یک حرکت منسجم و برنامه ریزی شده بر پایه عقل و خرد جمعی در این مملکت شکل گرفته؛ به این دلیل که اخلاق را در پای نزدیکی به قدرت فدا نکرد. برای اینکه رنگ عوض نکرده و زیر ماسکهای رنگارنگ فانتزی برای جمع آوری رای خودش رو پنهان نکرده؛ چون زمان کوی دانشگاه تنها اسثعفای او بود که اندکی آرامم کرد و از ۱همه مهمتر اینکه میداند چه میخواهد و چه باید بکند.

۲.به معین رای می دهم چون تنها راه برای رسیدن به روزی یه که دیگه باطبی ها تو زندان نباشند . متاسفانه مردم ما همیشه در حساس ترین موقعیت ها از گروه هایی که فقط به منافع خودشون فکر می کنند بازی می خورند . امید وارم که نسلهای بعدی ایرادی رو که ما به حامیان مصدق می گیریم به ما نگیرند (البته فکر کنم واضحه باشه که قصد مقایسه ی آقای معین با آقای مصدق رو نداشتم)

البته بقیه دلایل سانسور شد...

ما نیز از معین حمایت می کنیم....دوباره می سازمت وطن...